Բերդն իր միջից կքանդվի։
Գեղ կանգնի, գերան կկոտրի։
Գիժը մի քար գցեց, հազար խելոք չկարացին հանել։
Դատարկ կարասը մեծ ձեն կտա։
Դեռ էշը չառած՝ փալանն է կարում։
Դրուստ խոսողի ձին թամքած պտի ըլնի, որ փախչի։
Ես աղա, դու՝ աղա, մեր աղունը ո՞վ աղա։
Օտարի հարսի հետևը կարմիրա։
Քոսոտ էծը աղբյուրի ակից է ջուր խմում։
Ցռան կովը նախրի անունը կավիրե։
Սևին օճառն ի՞նչ կանի, խևին խրատն ի՞նչ կանի։
Պատերազմ չկա, երբ որ մարդիկ շիտակ մարդ են։
Ոչ իմ հալը, ոչ քո հարսանիք գալը։
Ոչ հայի խունկ է, ոչ թուրքի ուզարլուկ։
Միությունը ուժ է։
Ո՛չ մարդանման, ո՛չ մարդահավան։
Ծռուն դատավոր չեն էնե։
Ուտող ուրացող։
Փետի ցեցը իրանից կըլի։
Չցանես, չես կանա քաղի։
Մինչև հաստը բարակի, բարակի հոգին դուրս կգա։
Ագռավը ինչքան լողանա, ղազ չի լինի։
Պտուկն ասաց՝տակս ոսկիա, շերեփն ասաց՝ բա ես որդից եմ գալի։
Աշխարհն արոտը, մենք մեջը կարոտ։
Մոր գովածը թող ու փախի, դըրկըցին գովածը առ ու փախի։
Շատ դատողին՝ շալե շապիկ, քիչ դատողին՝ շարե(մետաքս) շապիկ։
Գիտունի հետ քար քաշի, անգետի հետ փլավ մի ուտի։
