Շատ մի տխրիր, շատ մի խնդար, սիրելիս,

Այս աշխարհում և ոչ մի բան հիմք չունի,

Վաղանցուկ են, կան ու չկան, սիրելիս,

Բոլոր իրերն ու աստղերը անհունի։

Լայնսիրտ եղիր, ողջը երազ համարե,

Այս աշխարհում և ոչ մի բան միտք չունի․

Լացը ժպիտ ու սերը ցավ համարե,

Թե որ ապրես, կյանքդ ինչու՞ համար է։

Ա՜խ, մի՛ տխրիր, վիշտը կանցնի՝ այդ ոչինչ,

Այս աշխարհում և ոչ մի բան գին չունի,

Շատ մի հրճվիր, սերն էլ կանցնի, բայց ոչինչ,

Կյանքն էլ կանցնի, այդ որ ոչինչ ու ոչինչ։

Ավ․ Իսահակյան